Αγγέλικα Σταυροπούλου: "Ο ηθοποιός είναι ένας άνθρωπος που πλάθει χαρακτήρες."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Ο ηθοποιός είναι ένας άνθρωπος που πλάθει χαρακτήρες. Αυτή είναι καταρχάς η έννοια του ηθοποιού. Για εμένα το επάγγελμα του ηθοποιού είναι στάση ζωής, δεν έχει ωράρια, δυστυχώς δεν αμείβεται όπως θα έπρεπε, είναι ένα επάγγελμα που κάνοντάς το μεγαλώνεις πριν την ώρα σου, ζεις στην ανασφάλεια πολύ συχνά και μαθαίνεις να βιώνεις και να διαχειρίζεσαι την επιτυχία, την αποτυχία, την απόρριψη, τις ενοχές, τον εαυτό σου. Είναι ένας άνθρωπος σε διαρκή κίνηση, μετακίνηση.

Πού σας βρίσκουμε αυτόν τονκαιρό;

Φέτος, μεταξύ άλλων, θα συμμετάσχω για 3η χρονιά μαζί με το Στέφανο Αχιλλέως στο Onassis Youth Festival, ένα φεστιβάλ της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση που θα λάβει χώρα στη Στέγη τον Απρίλιο του 2020. Κάνουμε εβδομαδιαίες συναντήσεις με τους μαθητές ενός σχολείου, κάνουμε μαζί έρευνα, μαθαίνουμε πως να στεκόμαστε στη σκηνή, φτιάχνουμε ένα δικό μας έργο βασισμένο στη θεματική που μας δίνεται και οι μαθητές και οι μαθήτριες γίνονται πρωταγωνιστές στη μικρή σκηνή της Στέγης.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτική;

Υπάρχει μια αντίληψη πως το θέατρο είναι κάτι απλό, δεν είναι ακριβώς επάγγελμα, πως διασκεδάζεις πολύ κάνοντάς το και είναι σα να μη δουλεύεις. Αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο. Είναι απαραίτητο να έχεις γερά νεύρα και να είναι κάτι που το θέλεις πολύ. Ωστόσο, είναι πολύ όμορφο να υπάρχουν νέοι άνθρωποι που επιλέγουν αυτόν τον χώρο.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Προσωπικά, συνήθως νιώθω χαρά, εξάντληση, υπερένταση, κάνω πολλές σκέψεις, μοναξιά, έχω ανάγκη για φαγητό, ενθουσιασμό, να πάρω μια μεγάλη ανάσα, να μείνω λίγο με τον εαυτό μου.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Σε μία παράσταση μία ηθοποιός ξαφνικά άρχισε να λέει τα λόγια μιας άλλης ηθοποιού που θα μιλούσε μετά, ήμουν δίπλα της και προσπαθούσα να συγκρατήσω τα γέλια μου και ταυτόχρονα να την κάνω να καταλάβει ότι λέει λάθος κείμενο. Κάποια στιγμή το κατάλαβε και με ένα έξυπνο σώσιμο είπε τα δικά της λόγια.

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως οκόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Είναι πολύ σημαντικό καταρχάς που δίνονται ξανά επιχορηγήσεις στο θέατρο και σε νέους ανθρώπους, σε νέες θεατρικές ομάδες. Πιστεύω πως ο κόσμος ναι, αν θέλει κάτι να δει, θα επενδύσει σε αυτό. Μπορεί να μη γίνεται με την ευκολία που γινόταν παλιότερα, μα συμβαίνει.

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας;

Να μπορέσω να συνεργαστώ με κάποιους ανθρώπους και να δίνεται γενικά το βήμα σε νέους και νέες να βγαίνουν μπροστά. Νιώθω τη γενιά μου διαθέσιμη να κάνει πολλά πράγματα με απίστευτη εκρηκτικότητα. Και της αξίζει να έχει την ευκαιρία για αυτό!

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να βλέπετε θέατρο όσο μπορείτε!