Αναστασία Ρεβή: "Το καλό θέατρο έχει την ικανότητα να κάνει την καθημερινότητα ομορφότερη και την ψυχή των θεατών και των καλλιτεχνών πλουσιότερη!"

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Φως, το πολύτιμο της ζωής! Η διάσημη αυτή φράση του εκλεκτού Δημήτρη Χορν έμεινε στην ιστορία γιατί είναι η απόλυτη ποίηση. Η έννοια του ηθοποιού δεν απέχει πολύ από αυτή την έννοια την ιδεατή νομίζω. Επειδή όμως με συνεπήρε από πολύ νωρίς η σκηνοθεσία, θα έλεγα ότι ναι είναι σπουδαία η έννοια του ηθοποιού και κυρίαρχη η ύπαρξη του στη θεατρική πράξη ενός κόσμου όμως μεγαλύτερου, του κόσμου της παράστασης που φτιάχνει ο σκηνοθέτης δημιουργός. Η έννοια του ηθοποιού για μένα συνοψίζεται σε αυτό που είπε η μοναδική BetteDavis ότι η υποκριτική πρέπει να είναι μεγαλύτερη από τη ζωή ίσως γιατί η Τέχνη είναι μεγαλύτερη.

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Πάντα στο Λονδίνο με βρίσκει κανείς, σε μια εποχή ξεχωριστής πρόκλησης θα έλεγα γιατί μετά από 20 χρόνια σκηνοθεσίας ενός μεγάλου αριθμού σημαντικών παραστάσεων, παίζω ξανά στη σκηνή. Ετοιμάζω ένα onewomanshowτοLUCREZIATHESINNER, LUCREZIATHESAINT. Πρόκειται για ένα καινούργιο κείμενο, γραμμένο από την εξαιρετική συγγραφέα Πένυ Φυλακτάκη. Είναι ο μονόλογος της Λουκρητίας Βοργίας στον Κάτω κόσμο. Η Λουκρητία μόλις έχει πεθάνει και φτάνοντας στις Πύλες της εκεί μεριάς, αναζητά μια θέση που δύσκολα θα βρει στον Παράδεισο, δύσκολα όμως και στην Κόλαση. Γιατί δεν ανήκει. Πουθενά. Μια αμφιλεγόμενη γυναικεία φιγούρα της Ιταλικής αναγέννησης που κατηγορήθηκε για ραδιουργίες, συνωμοσίες, σαγήνη, και δολοφονίες σε μια εποχή ακόρεστης δίψας για επιβολή και εξουσία. Έφερε στον κόσμο 8 παιδιά, έκανε 3 γάμους, βιάστηκε από πατέρα, αδέλφια και συζύγους, κοιμήθηκε με διαφόρων ειδών εραστές , είδε τον πατέρα της να γίνεται Πάπας, γνώρισε τα όργια της Ρωμαϊκής αυλής και τέλος μεταφέρθηκε στο Δουκάτο της Φερράρα όπου έγινε προστάτιδα των Τεχνών. Μια ανένταχτη φυσιογνωμία που ακόμα και στην μεταθανάτια ζωή αναρωτιέται για όλα. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στην Οξφόρδη στο Oxford Playhouse Theatre- Burton Taylor Studio και παρουσιάζεται για δύο βραδιές μόνο στις 13 και 14 Μαρτίου 2019 στις 7.30 μ.μ. Νομίζω πως αξίζει να αναφέρω ότι το Oxford Playhouse είναι ένα θέατρο με ιστορία μιας και σπουδαίοι ηθοποιοί του Αγγλικού θεάτρου εμφανίστηκαν εκεί όπως Judi Dench, Sean Connery, John Gielgud, Ian McKellen, Jeremy Irons, Maggie Smith, Rowan Atkinson, Helena Bonham Carter, και σκηνοθέτες όπως ο Peter Hall και ο Peter Brook. Το στούντιο Burton Taylor όπου παρουσιάζεται η παράσταση είναι δωρεά των Richard Burton και Elizabeth Taylor την εποχή που έπαιζαν στην Οξφόρδη και έτσι πήρε το όνομα του.

Τα έσοδα των εισιτηρίων των 2 παραστάσεων στην Οξφόρδη θα δοθούν σε Κέντρο Βοήθειας Κακοποιημένων Γυναικών.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Γιατί ο περισσότερος κόσμος χρειάζεται μάλλον να δραπετεύει από την δική του πραγματικότητα, γιατί έχει περιέργεια να ζει τις ζωές των άλλων, γιατί το επάγγελμα έχει γοητεία και αναγνωρισιμότητα μαζί με ναρκισσισμό θα έλεγα, γιατί έχει δημιουργία, γιατί έχει φώτα που ζεσταίνουν τα κενά, γιατί μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά για την ψυχή, γιατί έχει την υπέροχη σύμβαση εκείνης της άλλης ιστορίας, γιατί κανείς είναι στο κέντρο της προσοχής, γιατί κανείς θέλει να επικοινωνήσει και γιατί ίσως ανακαλύπτει ένα άλλο σύμπαν, πολλαπλό, πολυδιάστατο και μαγικό.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Μια γλυκιά κούραση, χαμογελαστά μάτια, μια ακαθόριστη, απροσδιόριστη υπόσχεση για κάτι που δεν ορίζεται εύκολα και μια επιθυμία για ένα ποτό ίσως.

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Έχω ζήσει πολλές και ωραίες ιστορίες και πάνω και πίσω από τη σκηνή με πολλά γέλια κυρίως, γιατί εμείς, οι άνθρωποι του θεάτρου, είμαστε αιωνίως παιδιά, το πολύ να γίνουμε έφηβοι αλλά μέχρι εκεί, δεν μεγαλώνουμε άλλο, οπότε έχουμε μια φυσική ροπή προς τη σκανταλιά και το γέλιο!

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Ναι, το πιστεύω γιατί το καλό θέατρο έχει την ικανότητα να απελευθερώνει σκέψεις, να ξορκίζει φόβους, να μετουσιώνει όνειρα, να δίνει πίστη στο εφήμερο, να χτίζει γέφυρες επικοινωνίας, να χαρίζει συναισθήματα, να δίνει ελπίδα, να ξαναθυμίζει εκείνα που ξεχάστηκαν ή χάθηκαν, να φαντάζεται το μέλλον, να κάνει την καθημερινότητα ομορφότερη και την ψυχή των θεατών και των καλλιτεχνών πλουσιότερη!

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Τα επαγγελματικά μου σχέδια για φέτος είναι η παράσταση "Λουκρητία Βοργία" που ήδη ανέφερα στην οποία σκηνοθετώ και παίζω, τον Μάρτιο στο OxfordPlayhouse, είναι το "Αφιέρωμα στον ποιητή Τίτο Πατρίκιο" όπου μετά από πρόσκληση του Ελληνικού Κύκλου Λονδίνου παρουσιάζω τον ποιητή και το έργο του στο Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου. Επίσης τον Μάρτιο είναι η παράσταση "Στις 10 του Ιούνη" το καινούργιο έργο του Γιώργου Ηλιόπουλου που σκηνοθετώ στην ομάδα PRAXIS των Ελλήνων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, τον Μάιο στο LadyMargaretTheatre, η παράσταση "MothersandLovers" που σκηνοθετώ στο TheatreLabCompany τον Ιούνιο στο PlaygroundTheatre στο Λονδίνο και το "GreatExpectations" του Καρόλου Ντίκενς που σκηνοθετώ επίσης για το TheatreLab τον Νοέμβριο στο Λονδίνο. Μαζί με όσα ανέφερα έχει αρχίσει και μια συζήτηση για περιοδεία προηγούμενων παραστάσεων μου στην Ευρώπη, όμως θα δούμε.

Επιθυμίες μου είναι περισσότερη ευγένεια, ανεξάντλητη αγάπη , ανατρεπτικό χιούμορ, ποιότητα σχέσεων, προστασία στον πλανήτη , λιγότερη εμμονή με το χρήμα και την εξουσία και μποέμικη ζωή!

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Ακολουθήστε τους ταξιδευτές και τους ονειροπόλους ως την άκρη της γης και της φαντασίας. Κάνει τη ζωή ομορφότερη!