Ανδρέας Βουγιούκας: "Η δυναμική του κινηματογράφου είναι πραγματικά αξεπέραστη και δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο στον χώρο μας."

Μίλησέ μας για το πότε και πώς άρχισες την επαφή σου με την ηθοποιία.

Απο αρκετά νεαρή ηλικία γνώριζα τι ήθελα να ακολουθήσω και έτσι η επαφή μου με την υποκριτική ξεκίνησε στα 18 μου χρόνια όπου έδωσα εισαγωγικές εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού και στη Δραματική Σχολή Γεώργιου Θεοδοσιάδη και πέρασα με επιτυχία.

Πού σε βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτό το διάστημα προωθώ την πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο «Αίθουσα Αναμονής» η οποία επιλέχθηκε πρόσφατα σε ένα απο τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ κινηματογράφου, το European Independed Film Festival κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα τιμητικό για εμένα προσωπικά μιας και πρόκειται για την πρώτη μου ταινία σαν παράγωγος, αλλά και σαν ηθοποιός.

Εκτός από το θέατρο έχεις ασχοληθεί και με τη τηλεόραση. Ποιο από τα δύο σου δίνει μεγαλύτερο αίσθημα ελευθερίας όσον αφορά την απόδοση ρόλου;

Η τηλεόραση είναι κάτι το τελείως διαφορετικό σε σχέση με το θέατρο, στο θέατρο όλη δράση γίνεται σε πραγματικό χρόνο και κυρίως εκεί ο ηθοποιός καλείται να δείξει τις υποκριτικές του ικανότητες σαν καλλιτέχνης. Η δυναμική του κινηματογράφου όμως είναι πραγματικά αξεπέραστη και δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο στον χώρο μας. Εκεί ο ηθοποιός έχει την δυνατότητα να αφήσει το στίγμα του διαχρονικά να μείνει αναλλοίωτο στον χρόνο γράφοντας έτσι ιστορία, επηρεάζοντας γενιές και γενιές με τις ερμηνείες του. Γι' αυτό εξάλλου και ο κινηματογράφος αναφέρεται αλλιώς και σαν έβδομη τέχνη.

Ποιος από τους ρόλους που έχεις ενσαρκώσει σε θέατρο και τηλεόραση πιστεύεις πως είναι πιο κοντά στον πραγματικό σου χαρακτήρα;

Είναι ο ρόλος του Πάρη από την τελευταία μου σειρά στο κρατικό κανάλι της Κύπρου, το ΡΙΚ «Όσα δεν ξέρεις». Στη συγκεκριμένη σειρά είχα την ευκαιρία να είμαι και ο παραγωγός της.

Υπήρξε κάποιος ρόλος που σε επηρέασε τόσο ώστε να αλλάξεις κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς σου;

Ναι, ήταν ο ρόλος του Μανωλιού από την τηλεοπτική σειρά Μπρούσκο. Ήταν ο πρώτος μου κωμικός ρόλος τηλεοπτικά και είχα την ευκαιρία να αυτοσχεδιάσω εξολοκλήρου τον χαρακτήρα από μόνος μου με δικές μου ιδέες απο την αρχή καταφέρνοντας έτσι να αλλάξω τελείως τα στοιχεία της δίκης μου προσωπικότητας και να δημιουργήσω έναν ρόλο διαφορετικό από εμένα ολοκληρωτικά.

Ποιον ρόλο ονειρεύεσαι κάποια μέρα να ερμηνεύσεις στο θέατρο;

Τον ρόλο του Kowalski από το ιστορικό θεατρικό έργο «Λεωφορείο ο Πόθος».

Ποια η προετοιμασία σου πριν από κάποια παράσταση, πως ξεπερνάς το άγχος και ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν βγεις στη σκηνή;

Πάντα υπάρχει άγχος πριν από την πρεμιέρα μίας θεατρικής παράστασης. Στόχος δικός μου είναι αυτό το άγχος να το μεταφέρω δημιουργικά στο σανίδι. Επίσης σαν καλλιτέχνης βοηθάει πολύ στο να πιστεύεις στις ικανότητες σου, κάτι το οποίο εμένα προσωπικά με απελευθερώνει και μου δίνει αυτοπεποίθηση.

Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους αναγνώστες μας;

Θέλω να τους πω να στηρίζουν όσο μπορούν τους νέους ηθοποιούς πηγαίνοντας στο θέατρο γιατί το θέατρο είναι μόρφωση και πολιτισμός, όπως ακριβώς και ο κινηματογράφος αλλά και η καλή τηλεόραση, τίποτα δεν μένει απ' έξω όταν γίνεται με αρχή, μέση και τέλος δίνοντας έτσι ένα σωστό αποτέλεσμα. Επίσης να τους ευχαριστήσω για την στήριξη τους, γιατί ένας ηθοποιός χωρίς το κοινό του είναι σαν ένας φούρνος χωρίς ψωμί! Καλή συνέχεια σ' όλο τον κόσμο, πάντοτε υγεία και να μην σταματάνε να πιστεύουν στα όνειρα τους!!!