Δημήτρης Βασιλειάδης: "Θα αλλάξουν τα πράγματα...κάποια στιγμή..., συνήθως η τέχνη ανθίζει σε τέτοιες περιόδους...λένε."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει Φώς», για εσάς τι είναι ο ηθοποιός;

Ο μεγαλύτερος και ο καλύτερος ψεύτης (αν είναι καλός ο ηθοποιός) αυτό είναι! Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο οι ηθοποιοί ονομάζονταν υποκριτές! Ο ηθοποιός είναι ένα δοχείο! Ένα άδειο δοχείο που πρέπει να γεμίσει αργά μέχρι επάνω με άλλες ζωές, άλλες κινήσεις, άλλες συμπεριφορές άλλα λόγια, λόγια που δεν έχει ξαναπεί και με απορίες και ανασφάλειες για το καινούριο κάθε φορά!! Όταν γεμίσει και αρχίζει να ξεχειλίζει, έφτασε η ώρα του, η ώρα του να σπάσει να γίνει χίλια κομμάτια θρύψαλα και να αδειάσει μπροστά στον κόσμο και να κάνει ξανά το ίδιο και την άλλη μέρα και την επόμενη και την μεθεπόμενη! Ψυχοφθόρο πολύ, συνεχίζουμε και το κάνουμε όμως και μας αρέσει και μας γεμίζει γιατί απλά κάτι δεν λειτουργεί σωστά μέσα στο κεφάλι μας. Κάτι λείπει!

Αυτό τον καιρό που σε βρίσκουμε;

Αυτό τον καιρό βρίσκομαι στο θέατρο Αυλαία με την παράσταση ''Κόκκινα Φανάρια'' του Αλέκου Γαλανού σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δουμανίδου από το Θέατρο του Άλλοτε, στην παράσταση '' Οι Κρημνοί'' του Ανδρέα Μπαλαούρα στο ίδιο θέατρο και στην παράσταση ''Premiera'' του Γιώργου Οικονομίδη σε δικιά μου σκηνοθεσία με την ομάδα σύνpraxis στο θέατρο Αριστοτέλειον! Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό... αλλά συμβαίνει! 

Πόσο η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το χώρο σας;

Πάρα πολύ όπως και όλα τα επαγγέλματα. Πολλοί ηθοποιοί, λίγες δουλειές, κάποιες απο αυτές απλήρωτες, χωρίς ασφάλεια και με άσχημες συνεργασίες. Μιλάμε για έναν κλάδο που το ποσοστό της ανεργίας αγγίζει το 90% σχεδόν. Για ποιά κρίση απ' όλες να μιλήσουμε; Θα αλλάξουν τα πράγματα...κάποια στιγμή..., συνήθως η τέχνη ανθίζει σε τέτοιες περιόδους...λένε.

Μιλήστε μας για μία αστεία και μία δύσκολη σκηνή που ζήσατε πάνω στο σανίδι.

Αστεία σκηνή; Σε μία παράσταση έκανα δύο χαρακτήρες και έπρεπε να φεύγω από την σκηνή να αλλάζω ρούχα σε δευτερόλεπτα και να ξαναμπαίνω και αυτό γινόταν τέσσερις φορές, την τρίτη φορά όμως στην αλλαγή επάνω και από την ταχύτητα έβγαλα το παντελόνι χωρίς να το γυρίσω για να είναι έτοιμο να το ξαναφορέσω, με αποτέλεσμα την τέταρτη φορά να μην προλάβω να το βάλω και για να μην υπάρξει κενό στη σκηνή βγήκα με το εσώρουχο και συνέχισα όλη την σκηνή σαν να μη συμβαίνει τίποτα! Δύσκολα πολύ ήταν στην παράσταση ''Εξορκισμός''. Υπήρχε μεγάλη καταπόνηση στη φωνή και στο σώμα, τελείωσα τις παραστάσεις με τρεις τενοντίτιδες, σκισμένα πόδια και καινούριες μελανιές σε κάθε παράσταση! Παρ' όλα αυτά νομίζω ότι είναι ο πιο αγαπημένος ρόλος μέχρι τώρα!

Αν σας γινόταν μία πρόταση για τηλεόραση, ταινία ή θέατρο τι θα επιλέγατε και γιατί;

Κακά τα ψέματα μόνο μέσα από την τηλεόραση σε μαθαίνει ο κόσμος. Υπάρχουν ηθοποιοί εξαιρετικοί που παίζουν χρόνια στο θέατρο και μόνο στο θέατρο και δεν τους ξέρει σχεδόν κανένας! Η πρώτη επιλογή θα ήταν το θέατρο μόνο για την στιγμή εκείνη, που πριν ανοίξει η αυλαία η καρδιά σου νομίζεις θα βγει έξω από το σώμα σου, η αδρεναλίνη σου έχει χτυπήσει κόκκινο και όλες οι αισθήσεις λειτουργούν στο 100%, μόνο γι αυτό, γιατί είναι ζωντανό! Αλλά δυστυχώς κάποιες φορές πρέπει να ακούς το μυαλό και όχι την καρδιά.

Πολλοί συνάδελφοί σας δραστηριοποιούνται σε άλλες χώρες, π.χ. στην Κύπρο, και ζουν μόνιμα εκεί ή πηγαινοέρχονται. Θα μπορούσατε ή θα θέλατε να κάνετε κάτι ανάλογο;

Η δουλειά είναι τέτοια, κάποιες φορές και αν είσαι τυχερός θα συμβεί. Ναι φυσικά θα το έκανα, δεν νομίζω αν μου γινόταν πρόταση που με αφορούσε και θα έπρεπε να πηγαινοέρχομαι για ένα διάστημα ή να ζήσω μόνιμα ή για όσο το απαιτεί η συγκεκριμένη δουλειά κάπου αλλού να έλεγα όχι.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μας;

Σε σχέση με το θέατρο; Να βλέπουν!!! Γενικά; Να χαμογελάνε και να αγκαλιάζουν σφιχτά!