Γιώργος Βαρσαμάκης: "Η μουσική είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο κοιτάζω και βιώνω σχεδόν τα πάντα."

Θα ξεκινήσω όπως πρέπει από τα βασικά! Πότε άρχισες να σεργιανάς στους δρόμους της μουσικής; Κοινώς, πότε συνειδητοποίησες πως η μουσική είναι για σένα κάτι παραπάνω από μια ασχολία απλά στον ελεύθερο σου χρόνο;

Η αγάπη και η αφοσίωση μου στη μουσική ξεκίνησε και αναπτύχθηκε σταδιακά από τα επτά μου χρόνια με το ξεκίνημα δηλαδή των σπουδών μου στο πιάνο. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησα να σεργιανώ στους δρόμους της μουσικής μέχρι και σήμερα. Στο ξεκίνημα αλλά και στην διάρκεια αυτής της μεγάλης βόλτας άκουσα και εκτέλεσα στο πιάνο μουσικά έργα μεγάλων κλασικών αλλά και σύγχρονων συνθετών που με έκαναν να παθιαστώ και να αφοσιωθώ στην τέχνη της μουσικής κάνοντάς την κάτι παραπάνω από μια ασχολία στον ελεύθερο μου χρόνο, κάνοντάς την τρόπο ζωής και συνοδοιπόρο μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που το πιάνο πέρασε την πόρτα του σπιτιού μας κάπου εκεί στα επτά μου χρόνια και αμέσως ένιωσα ένα βαθύ συναίσθημα και μια αίσθηση ενός γλυκού και ισχυρού δεσίματος.

Με ποιο ή ποια είδος/η ασχολείσαι;

Ασχολούμαι συνθετικά κυρίως με το είδος της ορχηστρικής μουσικής, της μουσικής που δεν έχει λόγια και που απλά σου δίνει τη δυνατότητα-ευκαιρία να οδηγήσεις το συναίσθημα εκεί ακριβώς που θέλεις και παράλληλα να βιώσεις ένα καινούριο και διαφορετικό σύμπαν. Η ορχηστρική μουσική γεννά καινούρια τοπία και συναισθηματικές καταστάσεις με έναν πιο ελεύθερο τρόπο θαρρώ καθώς είναι απαλλαγμένη από το στίχο και ενίοτε απ' τη φωνή και σε οδηγεί μονάχα μέσα από τον ήχο των μουσικών οργάνων που έχουν τον πρώτο ρόλο. Οδηγεί μέσα από το ηχόχρωμα, μέσα από το χέρι και την ανάσα των μουσικών σε μια ελεύθερη δημιουργία προσωπικών εικόνων και συναισθημάτων.

Μουσική... Ένας μαγικός τρόπος έκφρασης και δημιουργικής ανησυχίας για πολλούς. Για σένα;

Γενικότερα η μουσική είναι ένας μαγικός και συναρπαστικός τρόπος να εκφραστείς είτε παίζοντας μουσική, είτε δημιουργώντας. Είναι κάτι που θα έπρεπε με κάποιο τρόπο όλοι οι άνθρωποι να μπορούσαν να το δοκιμάσουν. Μακάρι κάθε παιδί να είχε τη δυνατότητα να εμπλακεί με τη μουσική και να έρθει σε επαφή με κάποιο μουσικό όργανο. Το ξέρω πως αυτό είναι ανέφικτο ειδικά στις μέρες μας αλλά είναι μία ευχή που θα βελτίωνε και θα διαμόρφωνε ποιοτικότερα τις ενήλικες ζωές των ανθρώπων.

Η μουσική για μένα είναι τρόπος ζωής που διαμορφώθηκε σιγά σιγά κι αθόρυβα από την παιδική μου ηλικία καθώς είχα την τύχη να έρθω σε επαφή με το πιάνο. Η μουσική είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο κοιτάζω και βιώνω σχεδόν τα πάντα. Είναι ο τρόπος επικοινωνίας μου σχεδόν με όλους τους ανθρώπους. Τα πάντα μέσα στην καθημερινότητά μου εμπεριέχουν μουσική, εμπεριέχουν ρυθμό και μελωδία καθώς όλα ντύνονται μουσικά σαν ένα άλλο σάουντρακ από ταινία.

Ποιες είναι οι ιδιαίτερες μουσικές σου επιρροές; Υπάρχουν τυχόν καλλιτέχνες οι οποίοι λειτουργούν ως πρότυπο για σένα;

Σαν μουσικά πρότυπα έχω συνθέτες με τους οποίους κυριολεκτικά μεγάλωσα μουσικά από τον πρώτο χρόνο που ξεκίνησα να μελετάω πιάνο αλλά και να ακούω μουσική. Συνθέτες όπως ο Bach, o Beethoven, o Mozart, o Chopin και άλλοι πολλοί επηρέασαν σημαντικά τη μουσική μου εξέλιξη καθώς με διαπαιδαγώγησαν μουσικά.

Στο σήμερα θαυμάζω, αναγνωρίζω και ακολουθώ καλλιτέχνες οι οποίοι κυρίως διακρίνονται για τη μουσική τους συνέπεια, τον πειραματισμό και την εξέλιξή τους. Ένας από αυτούς είναι και ο Βέλγος συνθέτης Wim Mertens ο οποίος θεωρώ πως είναι από τους σημαντικότερους εν ζωή ευρωπαίους συνθέτες. Επίσης άλλοι συνθέτες που αποτελούν τροφή για τη μουσική μου σκέψη είναι και ο Abel korzeniowski, oRuitzi Sakamoto, oPhilipp Glass, ο Michael Nymanκαι αρκετοί άλλοι που δεν υπηρετούν μόνο την ορχηστρική μουσική. Έλληνες συνθέτες που παρακολουθώ μουσικά πάρα πολλά χρόνια και τους θεωρώ πολύ σημαντικούς για τον τόπο μας είναι η Ελένη Καραΐνδρου και ο Νίκος Κυπουργός. Σαφώς υπάρχουν και άλλοι αξιόλογοι συνθέτες απλά στους συγκεκριμένους θαυμάζω τη μουσική τους συνέπειά αλλά και την αμεσότητα που έχει η μουσική τους στον συναισθηματικό κόσμο, στα πιο βαθιά επίπεδα των ανθρώπινων ψυχών.

Πού σε βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στη δημιουργία-προετοιμασία μιας πολύ σημαντικής συναυλίας-συνεργασίας για εμένα. Πρόκειται για μια συναυλία στην οποία θα συμπράξω με δύο πολύ σημαντικούς ποιητές κεφάλαια για τον σύγχρονο πολιτισμό μας. Η συναυλία έχει τον τίτλο "Αντικατοπτρισμοί" και είναι μία συνάντηση ποίησης και μουσικής. Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ο Γιώργος Δουατζής και εγώ θα συμμετέχουμε σε έναν μοναδικό διάλογο Ποίησης και Μουσικής κι όπως αναγράφεται και στο επίσημο δελτίο τύπου: Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ και ο Γιώργος Δουατζής θα διαβάσουν από κοινού το έργο τους «Αντικατοπτρισμοί» και ποιήματα από τις πρόσφατες ποιητικές τους συλλογές, στη διάρκεια συναυλίας του Γιώργου Βαρσαμάκη με την ορχήστρα του, την 1η Φεβρουαρίου 2019 στις 21:00 το βράδυ στον Πολυχώρο τέχνης Αλεξάνδρεια.

Επίσης αυτή την περίοδο βρίσκομαι και στο στάδιο προετοιμασίας του επόμενου μουσικού μου έργου σε συνεργασία με τον Γιώργο Τοσσικιάν (σολίστ κιθάρας) με τον οποίο είμαστε χρόνια συνεργάτες

Στην σημερινή Ελλάδα του «κοινωνικού πανικού» επιβιώνει ένας δημιουργός; Υπάρχουν οι δυνατότητες να επικοινωνήσει την τέχνη του;

Ένας δημιουργός ή καλύτερα ένας άνθρωπος που ζει για να δημιουργήσει ή δημιουργεί για να ζήσει δεν έχει άλλο δρόμο από το να επιβιώνει και να στέκεται όρθιος σε οποιαδήποτε κατάσταση έχει να αντιμετωπίσει. Είναι ένα χρέος που έχει απέναντι στο χάρισμα που του έχει δοθεί και στον ρόλο που έχει αποδεχθεί. Νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν γιατί δεν υπάρχει η αποδοχή της παραίτησης από κάτι τόσο δυνατό όσο είναι το αίσθημα της δημιουργίας.

Τώρα, όσον αφορά στην δυνατότητα της επικοινωνίας του έργου του εδώ τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα διότι υπεισέρχονται εξωγενείς παράγοντες που πολλές φορές μπορεί να είναι καταλυτικοί όσον αφορά στην πορεία ενός δημιουργού. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα τα πράγματα για έναν συνθέτη ορχηστρικής ή εναλλακτικής μουσικής τα πράγματα σαφώς και είναι πιο δύσκολα.

Στην Ελλάδα η σχέση μας με τη μουσική προσδιορίζεται κυρίως στο τραγούδι. Στον λόγο και στη μουσική στηριζόταν, στηρίζεται και θα στηρίζεται η μουσική παραγωγή της χώρας μας. Ο κόσμος έχει ανάγκη να τραγουδήσει τα συναισθήματά του, τον έρωτα, την αγάπη, τον πόνο γιαυτό και τα τραγούδια θα έχουν τον πρώτο ρόλο. Παρ'όλη λοιπόν την τεράστια παραγωγή τραγουδιών στη χώρα μας μαζί με τη μαζική αναπαραγωγή τους από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση πιστεύω ότι υπάρχει αρκετά μεγάλο κοινό που αγαπά και την ορχηστρική μουσική απλά του είναι δύσκολο να την ανακαλύψει, να την ακούσει και να συναντηθεί μαζί της καθώς της δίνεται λίγος χώρος προβολής της κυρίως στο ραδιόφωνο αλλά και από τους φορείς του πολιτισμού. Το ελληνικό ακροατήριο δεν στερείται μουσικής παιδείας απλά ο ακροατής δεν εκπαιδεύτηκε και δεν εκπαιδεύεται σωστά καθώς μια μερίδα ανθρώπων στα μέσα επικοινωνίας που δεν έχουν ουσιαστική σχέση με τη μουσική παρά με το εμπόριο, του προσφέρουν τη μουσική που αυτοί θέλουν και του αποκρύπτουν μουσικές που αυτοί θεωρούν πως δεν αξίζει το κοινό να τις γνωρίσει.

Πως επηρέασε η διάδοση του Internet τη μουσική βιομηχανία και τους καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια; Είναι σύμμαχος ή εχθρός για τους νέους καλλιτέχνες;

Συνεχίζοντας την προηγούμενη απάντησή μου θέλω να αναφέρω πως με τη διάδοση του internet, των μουσικών σελίδων-σελίδων τέχνης και πολιτισμού, το ιντερνετικό ραδιόφωνο, τις μουσικές πλατφόρμες, το spotify, το youtube αλλά ακόμα και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η μουσική έχει βρει θέλοντας και μη έναν σύμμαχο. Έχει βρει αυτόν το σύμμαχο και με αυτόν πορεύεται μαζί με όλα τα καλά και τα κακά που μπορεί να έχει. Δυστυχώς η τεχνολογία παράλληλα με την αγορά εξελίσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς κι εμείς δεν έχουμε άλλη επιλογή από να ακολουθούμε έτσι ώστε να επικοινωνήσουμε το έργο μας. Βεβαίως σε όλα αυτά ακολουθούμε όχι τυφλά αλλά βάζοντας κι εμείς όσο μπορούμε τα όριά μας έτσι ώστε να μην χαθούμε σε ένα αχανές χωρίς πολλές φορές όρια ιντερνετικό σύμπαν.

Τι θα έλεγες στους νέους που θα θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική, κρίνοντας με την προσωπική σου εμπειρία;

Νομίζω ότι δεν έχω να πω κάτι ή να δώσω κάποια συμβουλή με βάση την προσωπική μου εμπειρία μιας και του καθενός η περίπτωση είναι μια και μοναδική και δεν συγκρίνεται με άλλη παρά μόνο μπορεί να ομοιάζει. Νομίζω πως ο καθένας που τον έχει επιλέξει η μουσική να τον φέρει στον κόσμο της ξέρει πολύ καλά τι να κάνει κι αν δεν το ξέρει ή δεν καταφέρει να το μάθει τότε δεν χρειάζεται να το κάνει, δεν χρειάζεται να ασχοληθεί με τη μουσική. Σαφώς και στην πορεία κάπου μπορεί να χαθείς, κάπου μπορεί να σκοντάψεις αλλά στο τέλος αυτός που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική θα βρει τι να κάνει και πώς να το κάνει. Αφοσίωση, πείσμα, στόχος και συνέπεια οι λέξεις που με αντιπροσωπεύουν.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις στους αναγνώστες μας;

Κλείνοντας θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνατε να με παρουσιάσετε και να εκφράσω τις απόψεις μου στους αναγνώστες σας. Θα ήθελα λοιπόν να στείλω το μήνυμα οι αναγνώστες σας που ενδεχομένως ενδιαφέρονται και για κάποιες καινούριες-διαφορετικές φόρμες δημιουργίας να στηρίζουν τις καλλιτεχνικές σελίδες, όπως είναι η δική σας σελίδα. Είναι πολύ σημαντική αυτή η στήριξη καθώς επιτελείτε σπουδαίο έργο με το να παρουσιάζετε και να αναδεικνύεται ανθρώπους και έργα από το ευρύ φάσμα της τέχνης και του πολιτισμού. Τα έργα δημιουργούνται για να φτάσουν στα αυτιά και στις ψυχές των ανθρώπων και να επικοινωνήσουν μαζί τους ,οπότε στη σύγχρονη αυτή εποχή τα μέσα πλέον παίζουν τον βασικό ρόλο και οι αναγνώστες-ακροατές είναι αυτοί που κλείνουν τον κύκλο μιας δημιουργικής προσπάθειας. Είναι πολύ σημαντικοί και έχουν τη δύναμη με την υποστήριξή τους να δημιουργήσουν και να φτιάξουν έναν πολύ όμορφο κόσμο μέσα στο ιντερνετικό σύμπαν όπου θα υπάρχει και το διαφορετικό και το μη γνωστό και το πειραματικό και εν τέλει ότι άλλο αξίζει να φτάσει εκεί.