Ναταλία Τζιαρού: "Όσο υπάρχει η ανάγκη του ανθρώπου όχι μόνο να δει αλλά και να νιώσει ευελπιστώ ότι θα υπάρχει και θέατρο."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει φώς!», για εσάς ποια είναι η έννοια του ηθοποιού;

Από μικρή με γοήτευε η έννοια της λέξης ηθοποιός, κυρίως λόγο των συνθετικών της. Ηθοποιός σημαίνει ποιώ ήθος και αυτό κατά την γνώμη μου έχει την υποχρέωση να κάνει όποιος ασχολείται επαγγελματικά με το θέατρο, και κατ΄ επέκταση με τις υπόλοιπες τέχνες. Θεωρώ πως η δημιουργική περίοδος εργασίας του ηθοποιού, είναι το διάστημα εκείνο που ο ίδιος ανακαλύπτει το κείμενο και βρίσκει τον τρόπο να το επικοινωνήσει. Για μένα ο ηθοποιός λειτουργεί με κάποιο τρόπο ως φορέας του κειμένου με στόχο πάντα να φτάσουν τα νοήματα αυτά στο κοινό. Πολλές φορές το να ακούς μετά το τέλος της παράστασης πως ο θεατής βιώνει αυτό που βλέπει και κατά πόσο συνδέεται με αυτό είναι εξίσου ικανοποιητικό με το χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης !!!

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Τον Μάιο τελειώσαμε έναν κύκλο εμφανίσεων με την παράσταση «Οι Κρημνοί» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Μπαλαούρα ,στο θέατρο Αυλαία και από Σεπτέμβριο ξεκινάμε μια μικρή περιοδεία στην Β. Ελλάδα με αρχή την Δράμα, ενώ παράλληλα θα συμμετέχω σε ένα μουσικό-θεατρικό performance και στην παράσταση «Ελένη in progress» σε σκηνοθεσία Στέλιου Βραχνή.

Γιατί πιστεύετε ότι όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον χώρο της υποκριτικής;

Μπαίνοντας πλέον στο τρίτο έτος της δραματικής σχολής του Ανδρέα Βουτσινά δεν είμαι ακόμα σίγουρη τι οδήγησε εμένα να ασχοληθώ με την υποκριτική, επομένως δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω με ακρίβεια ....πάντως πιστεύω ότι βασικές αρχές του θεάτρου όπως η αυτογνωσία , η παρατήρηση , ο διαρκής προβληματισμός που οδηγεί στην γνώση και μια καλή επαφή με το σώμα είναι στοιχεία που διαπλάθουν υγιής προσωπικότητες και θα έπρεπε να καλλιεργούνται τουλάχιστον στις σχολές ανθρωπιστικών επιστημών. Πέρα όμως από την πνευματική καλλιέργεια μιλάμε για μια παραστατική τέχνη που συχνά έχει ως επακόλουθο την προβολή και την αποδοχή του κοινού με αποτέλεσμα να γίνεται πόλος έλξης για πολύ κόσμο.

Όταν σβήσουν τα φώτα και κοπάσουν τα χειροκροτήματα ποια συναισθήματα μένουν στα άτομα που εργάστηκαν για την παράσταση;

Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι ενώ ακολουθείται η ίδια διαδικασία, κάθε παράσταση είναι διαφορετική. Έχει τύχει να συζητάμε αρκετή ώρα όσα συνέβησαν πάνω στη σκηνή ενώ άλλες φορές δεν χρειάστηκε να ειπωθεί τίποτα. Βέβαια στο θέατρο οι περιπτώσεις που νιώθεις πληρότητα και οι συζητήσεις περισσεύουν είναι σπάνιες και αυτό επειδή οι ηθοποιοί είναι ανασφαλείς και επιμένουν σε λεπτομέρειες που το κοινό δεν καταλαβαίνει... αλλά κάνουν τη διαφορά!!! Πάντως έτσι όπως εγώ το έχω βιώσει το συναίσθημα που σίγουρα κατακλύζει τους συντελεστές από τον σκηνοθέτη μέχρι τον σκηνογράφο είναι η ανακούφιση και η χαρά του να βλέπεις αυτό που δημιούργησες. 

Έχετε να μας διηγηθείτε μια περίεργη κατάσταση που ζήσατε πάνω στη σκηνή;

Αν και δεν έχω ακόμα πολύ μεγάλη σκηνική εμπειρία μπορώ να ξεχωρίσω μια στιγμή , φέτος στα πλαίσια της παράστασης «Οι Κρημνοί» έπρεπε με την είσοδο μου στην σκηνή να ψάξω αγωνιωδώς ένα κόκκινο γοβάκι, το οποίο κάθε φορά τοποθετούσα στην δεξιά κουίντα πριν ξεκινήσει το έργο. Όμως στην προτελευταία παράσταση δεν έλεγξα τα σκηνικά μου αντικείμενα και δεν θυμόμουν ακριβώς που είχα αφήσει το γοβάκι, οπότε έκανα ένα άκρως ρεαλιστικό ψάξιμο επί σκηνής ...

Εν καιρώ οικονομικής κρίσης πιστεύετε πως ο κόσμος συνεχίζει να επενδύει στο θέατρο σαν μέσω πολιτισμού και διασκέδασης;

Η οικονομική κρίση έχει πλήξει τα πάντα γύρω μας δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το θέατρο. Ο Κάρολος Κουν έλεγε «Το θέατρο χρειάζεται πίστη» και αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι η αμεσότητα και η ανάγκη του ανθρώπου όχι μόνο να δει αλλά και να νιώσει. Όσο υπάρχει αυτή η ανάγκη ευελπιστώ ότι θα υπάρχει και θέατρο. Το θεατρόφιλο κοινό αναλογικά είναι μια μειοψηφική μεν αλλά σημαντική ομάδα ανθρώπων που δεν επιλέγει την εύκολη θέαση και πληρώνει εισιτήριο σε μια εποχή που τα λεφτά δεν περισσεύουν! Προσωπικά αυτό το βρίσκω κολακευτικό. 

Ποια είναι τα σχέδιά σας και ποιες οι επιθυμίες σας για την νέα χρονιά;

Όταν βρίσκεσαι ακόμα στην εκπαιδευτική διαδικασία δεν περισσεύει και πολύς χρόνος για άλλες δραστηριότητες επομένως θα δώσω βαρύτητα στο τρίτο έτος της σχολής όπως και τις προηγούμενες χρονιές και παράλληλα θέλω να συνεχίσω να δουλεύω τα project που προανέφερα .

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Δεν ξέρω τι μήνυμα να στείλω.... είμαι ακόμα στην διαδικασία του να δέχομαι μηνύματα . Αν έπρεπε να πω κάτι σε κάποιον θα έλεγα αυτό που λέω συχνά και στον εαυτό μου. Πίστη στον εαυτό μας και θάρρος!!!!