Σταμάτης Κακαβελάκης: «Πιστεύω ότι ηθοποιός είναι στο Θέατρο.»

Μιλήστε μας για το πότε και πώς αρχίσατε την επαφή σας με την υποκριτική.

Από παιδί μου άρεσε το θέατρο. Συνειδητοποίησα απο το δημοτικό ακόμα οτι κάτι συμβαίνει με εμένα και το Θέατρο. Να φανταστείς όταν βρισκόμουν σε πάτωμα ξύλινο μου άρεσε να περπατάω έντονα και να ακούω τα βήματά μου γιατί μου θύμιζαν σκηνή θεάτρου!!! Έτσι όταν ήρθε η ώρα εκείνη πήγα στην δραματική... Και έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα!!!

Πού σας βρίσκουμε αυτό τον καιρό;

Αυτόν τον καιρό κάνω πρόβες για ένα έργο επιστημονικής φαντασίας, τον μάντη του Διονύση Λικιαρδοπουλου. Θα ανέβει 14/11 στον χώρο Τέχνης Ασωμάτων.

Και για μια κωμωδία του Λεωνίδα Τσίπη που βασίζεται στον μύθο του γιοφυριού της Άρτας. «ΖΕΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΤΟ ΓΙΟΦΥΡΙ;» Είναι έμμετρο 15σύλλαβο σε στυλ μποστ. Δεν έχει σχέση ακριβώς με τον μύθο απλά βασίζεται εκεί.

Εκτός από το θέατρο έχετε ασχοληθεί και με τη τηλεόραση. Ποιο από τα δύο σας δίνει μεγαλύτερο αίσθημα ελευθερίας όσον αφορά την απόδοση ρόλου;

Τηλεόραση έκανα αρκετά χρόνια πριν αλλά δεν μπορώ να πω ότι με συγκίνησε. Προτιμώ την άμεση επαφή με το κοινό.. Με εξιτάρει πιο πολύ αυτός ο άμεσος κίνδυνος της έκθεσης στον κόσμο! Άλλωστε πιστεύω ότι ηθοποιός είναι στο Θέατρο.

Ποιος από τους ρόλους που έχετε ενσαρκώσει σε θέατρο και τηλεόραση πιστεύετε πως είναι πιο κοντά στον πραγματικό σας χαρακτήρα;

Είχα κάνει έναν επιστήμονα στο έργο «Η ΜΥΓΑ». Ήταν ονειροπόλος, διορατικός, αλλά και προσγειωμένος ρεαλιστής. Έτσι νομίζω είμαι και εγώ...

Υπήρξε κάποιος ρόλος που σας επηρέασε τόσο ώστε να αλλάξεις κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς σας;

Δεν μπορώ να πω ότι αφήνω τους ρόλους να με επηρεάσουν στην ζωή μου όπως δεν αφήνω και την ζωή μου να επηρεάσει τους ρόλους μου. Είναι δυο ξεκάθαρα διαφορετικοί κόσμοι και έχουν ο καθένας τα δικά του αυστηρά όρια.

Ποιον ρόλο ονειρεύεστε κάποια μέρα να ερμηνεύσετε στο θέατρο;

Όνειρο μου είναι να παίξω τον πατέρα του Στρίντμπεργκ!! Δεν σου κρύβω ότι το συζητάω να κάνω το βήμα αυτό τώρα να πάρω αυτό το Ρίσκο.. Είναι κλασικό και δύσκολο έργο. Πολλοί μου λένε ότι ηλικιακά δεν ταιριάζει ακόμα σε εμένα. Διαφωνώ από την άποψη ότι αυτές οι καταστάσεις δεν έχουν ηλικία. Θεωρώ και ας με συγχωρέστε γι'αυτό ότι αν ζούσε τώρα ο Στρίντμπεργκ ίσως άλλαζε τις ηλικίες των ηρώων...

Ποια η προετοιμασία σας πριν από κάποια παράσταση, πως ξεπερνάτε το άγχος και ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνετε πριν βγείτε στη σκηνή;

Ένα χαρακτηριστικό μου είναι ότι γελάω συνέχεια ακόμα και στα δύσκολα!! Έτσι αντιμετωπίζω το άγχος μου!! Πειράζω τους συναδέλφους στα καμαρίνια και γελάμε!!!

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Θα ήθελα να πω ότι το θέατρο διδάσκει, ακόμα και το κακό θέατρο κάτι θα μας δώσει!