Στέφανος Γεωργόπουλος: "Ο ηθοποιός είναι η βάση της κοινωνίας."

Ο μεγάλος Δημήτρης Χορν είχε πει «Ηθοποιός σημαίνει Φώς», για εσάς τι είναι ο ηθοποιός;

Για εμένα ο ηθοποιός είναι η βάση της κοινωνίας. Από εκείνον μαθαίνουμε, ενσυνείδητα και ασυνείδητα, σε κάθε ηλικία και φάση της ζωής μας. Θα μπορούσα να πω οτι ένας ηθοποιός είναι ένας 'δάσκαλος', με ύλη του τα έργα. Από την αρχαία τραγωδία μέχρι και την επιθεώρηση, κάθε έργο έχει τα δικά του μηνύματα - μαθήματα που καλείται ο ηθοποιός να περάσει στο κοινό του, δίνοντάς του τροφή για σκέψη, ωστε να γίνει ο ίδιος ο θεατής καλύτερος άνθρωπος, πρώτα για τον εαυτό του και μετά για την κοινωνία.

Αυτό τον καιρό που σε βρίσκουμε;

Αυτόν τον καιρό έχω την τιμή να βρίσκομαι στην σειρά 'Το Κόκκινο Ποτάμι' του κύριου Μανούσου Μανουσάκη. 

Υπάρχουν βέβαια σχέδια για το άμεσο μέλλον, αλλά μέχρι να είμαι σίγουρος οτι θα υλοποιηθούν, παραμένουν μυστικά.

Ποιος από τους ρόλους που έχετε ενσαρκώσει μέχρι στιγμής πιστεύετε πως είναι πιο κοντά στον πραγματικό σας χαρακτήρα;

Μέχρι στιγμής δε πιστεύω οτι έχω παίξει κάποιο ρόλο που είναι κοντά στον χαρακτήρα μου, αν και σε όλους είχα βάλει κομμάτια μου. Αυτό οφείλεται στο οτι σαν υλική ύπαρξη, καλούμαι να φέρω στη ζωή έναν φανταστικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να πρέπει να φύγω κάπως από τον εαυτό μου και να ζήσω τη ζωή του, πριν, κατά τη διάρκεια και το μετά το γεγονός που παρουσιάζεται σε μια παράσταση. Φυσικά αυτό έχει παγίδες, μιας και αν δε φύγω από τον εαυτό μου, δεν θα είμαι ποτέ ο χαρακτήρας μου και αν φύγω από τον εαυτό μου εντελώς θα είμαι κάτι ψεύτικο. Για εμένα η χρυσή τομή είναι στη μέση. Στοιχεία του υπαρκτού προσώπου με στοιχεία του φανταστικού μαζί με τις συνθήκες του έργου. Οπότε η απάντησή μου είναι κανένας και όλοι.

Πόσο η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το χώρο σας;

Δυστυχώς πολύ. Αρκετές φορές έφευγα από το θέατρο με άδειες τσέπες, έχοντας χάσει μάλιστα χρήματα για την μετακίνησή μου. Υπήρξαν βέβαια και σκηνοθέτες - παραγωγοί που προς τιμήν τους προτίμησαν να δώσουν το κάτι παραπάνω προκειμένου να είμαστε εμείς καλυμμένοι.

Μιλήστε μας για μία αστεία και μία δύσκολη σκηνή που ζήσατε πάνω στο σανίδι ή πίσω από την κάμερα.

Δυστυχώς δε μπορώ να γίνω συγκεκριμένος, μιας και έχουν υπάρξει πάρα πολλές αστείες στιγμές πάνω στο σανίδι. Από πειράγματα μεταξύ των ηθοποιών που έχουν ενταχθεί στο ρόλο χωρίς να χαλάει το νόημα της σκηνής, μέχρι ατάκες από το κοινό σε διαδραστικό. Όσο για τις δύσκολες στιγμές, όταν παίζεις άρρωστος, καταρρακωμένος από κάποια γεγονότα της καθημερινότητάς σου ή ακόμα και εγχειρισμένος, έχουν υπάρξει και θα υπάρξουν. Αλλά όταν αγαπάς κάτι, δε σε σταματάει τίποτα. Το χειροκρότημα στο τέλος, το χαμόγελο των θεατών και οι συνάδελφοι που θα έρθουν να σε πάρουν μια αγκαλιά και θα σου πουν 'μπράβο που άντεξες', είναι μακράν το καλύτερο φάρμακο που θα μπορούσα να πάρω.

Ποιον ρόλο ονειρεύεστε κάποια μέρα να ερμηνεύσετε στο θέατρο;

Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο. Αλλά πάντα ήθελα έναν ρόλο που θα με δυσκολέψει πραγματικά, θα με κάνει να ψάξω, να μάθω, να αγωνιστώ. Αν και κάθε ρόλος, από τον μικρότερο έως τον πρωταγωνιστικό, πιστεύω ότι θέλει τη δική του δουλειά.

Πολλοί συνάδελφοί σας δραστηριοποιούνται σε άλλες χώρες, π.χ. στην Κύπρο, και ζουν μόνιμα εκεί ή πηγαινοέρχονται. Θα μπορούσατε ή θα θέλατε να κάνετε κάτι ανάλογο;

Φυσικά και θέλω. Κάθε τέτοια δραστηριότητα είναι ευκαιρία για μένα να γίνω καλύτερος, και σαν άνθρωπος και σαν ηθοποιός, μαθαίνοντας από τους συναδέλφους και τις συνθήκες που καλούμαι να εργαστώ.

Κλείνοντας ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μας;

Μην αφήνετε ποτέ κανέναν να μπει εμπόδιο στα όνειρά σας. Πάντα με σεβασμό και αγάπη, τόσο στον εαυτό σας όσο και στον συνάνθρωπό σας, κυνηγήστε τους στόχους σας με αξιοπρέπεια και το κεφάλι ψηλά. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη πετάμε σε μικροπρέπειες. Ας την χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε ένα καλύτερο τώρα.